Dirty Jakarta
Een ongeplande reis heeft voor en nadelen. Een nadeel bijvoorbeeld is dat je voortdurend aan het zoeken bent waarnaartoe, welke vlucht, wat te zien, waar te verblijven, wat te eten.... ɓest intensief eigenlijk waardoor je ipv met je neus in een goed boek nog steeds meer en té veel op je scherm aan het kijken bent. Een voordeel dan weer is dat je makkelijk je reisschema kan aanpassen naar de omstandigheden. Hier maakten we dan ook gebruik van bij het slechte weer in Thailand. We zochten naar het dichtsbijzijnde plaatsje met een zonneke en komen zo op Java terecht .... We landen op Jakarta. We hebben helaas nog een ongenode gast vanuit Thailand meegebracht in Kris zijn buik. Hoewel wij genieten van een luxueuse vlucht met "eindelijk eens een TV scherm aan boord", dixit Bruce, is de vlucht voor Kris een ware hel. We zoeken snel een taxi die ons naar het hotel brengt. We hebben hier maar 1 nacht om dan verder te reizen naar de zee. Jakarta laat een speciale indruk na. Géén goede. Het is enorm vuil, niet onderhouden, extreem druk, arm,... Voor het eerst zien we ook de kartonnen huizen gemaakt op het vuilnisbelt langs de baan. Het verkeer is hopeloos. Je moet een portie lef hebben om hier door te geraken. Onze chauffeur heeft dat 😱. Bij aankomst aan het hotel vragen een paar indonesische toeristen of ze op de foto mogen met Bruce. Waar ze in Bangkok nog afstand hielden, kennen ze hier geen grenzen meer. Ze pakken hem vast, op hun schoot, naast hun schoot,...overal willen ze hem aanraken. Ze zijn zo enthousiast en vriendelijk dat het bijna moeilijk wordt om aan deze marteling voor Bruce een einde te maken. Ze bedoelen het immers goed. Op de koop toe ontdekken ze ook nog onze blonde Lucas. Die mag videocallen met hun thuisfront. Werkelijk hilarisch!!😂 Ondertussen heeft Kris ingecheckt en vluchten we naar onze kamer. Er hangt een raar sfeertje in het hotel. Kris is aan het uitzieken (lees: afzien) en wij vinden onze draai er niet. Er alleen op uit trekken vindt hij geen goed idee, dus we hangen maar wat rond. De volgende dag is Kris, gelukkig, iets beter maar nog niet goed genoeg om verder te reizen. Wij zien echter nog een nacht in dit hotel niet zitten en verhuizen 400 m verder naar een ander hotel waar we kunnen zwemmen. Véél beter! Hier kunnen we nog even relaxen. We lopen ook nog even naar het shoppingcenter voor wat eten voor onze grote trip morgen. Wat een contrast!! We lopen over de vieze, vuile straat, waar je goed je ogen moet open houden om je voeten niet om te slaan of om in de één of andere put te belanden, om dan in een zeer modern shoppingcenter te komen met merken als Rolex en Gucci 😳 wie koopt dat daar dan? Deze stad is één groot raadsel voor ons. Maar we hebben geen zin om dit verder te onderzoeken. Sommige steden liggen je nu eenmaal niet. We ontdekken in het shoppingcenter wel de plaatselijke kruidvat met de potten snoep. Best grappig.
De straat hier oversteken is bijna zelfmoord maar we komen gelukkig weer veilig aan in het hotel waar we nog even genieten van de rust en het grootste bed dat we ooit hebben gezien. We passen hier eigenlijk met 5 in, gezellig, voor efkes!🤣 Kris lijkt gelukkig toch te beteren en met mijn zelf gemaakte ORS houdt hij stilletjes aan toch weer wat binnen. Blij dat we hier geen dokter moeten zoeken en we onze verdere reis kunnen vastleggen. We maken ons klaar voor een treinreis van 7u de volgende dag....
