Smiling Bangkok
Ik sta wat achter met schrijven 🫣te weinig tijd, sorry! Ik probeer het in te halen! In Bangkok voelen we ons goed. De mensen zijn er echt super vriendelijk. Iedereen lacht je toe zonder opdringerig te zijn. Je voelt je echt welkom hier. Ze lijken wel geboren te zijn met een smile op hun gezicht. We vermijden de grote toeristische malls en nemen de lokale mall. Het lijkt wel een grote overdekte markt. Geen afgesloten winkels, maar gewoon iedereen met zijn verkoopwaren naast elkaar. Heel gezellig en extreem goedkoop. Ze zijn zeer blij ons te zien, maar laten ons wel met rust. Behalve Bruce, daar wilt iedereen toch wel even iets tegen gezegd hebben. Hij is wat overdonderd en kruipt zowat in mij, ocharme...maar ze bedoelen het goed, ze zijn gewoon zot van dat blonde kleine mannetje. We hebben nog niets nodig dus lopen weer naar buiten. Op zoek naar eten, nog steeds 😁 we lopen een grote supermarkt binnen en besluiten maar eens gewoon spaghetti te maken 🤭 Zoals de meeste hoofdsteden heeft Bangkok ook 2 gezichten: het ene zeer chique met prachtige gebouwen, het andere zeer arm. We vinden het fijn om ons onder de locale bevolking te mengen en proberen ook hun vervoersmiddelen uit. Zo nemen we op een dag de boot. Super leuk eigenlijk. Het gaat ook zeer snel. Het lijkt wel alsof we op de plaatselijke riool varen. Echt vies. En via deze weg zie je echt hoe de armere bevolking leeft. Wat een contrast!
Khao San Road is een zeer bekende straat in Bangkok. Heel toeristisch, dus we hebben er wat schrik van maar besluiten toch om er eens een kijkje te gaan nemen. Wat een vergissing!!! Het is 17u maar het is er al extreem druk. Allemaal bars naast elkaar met elk hun eigen, veel te luide muziek. Iedereen probeert ons wat te verkopen. Van drank, eten en tattoos tot valse identiteitskaarten en gebakken schorpioenen en spinnen! Afschuwelijk! We vluchten op het einde van de straat naar een rooftopbar om even te bekomen. Heel gezellig daar maar we betalen een massa voor ons aperitiefje. Vlakbij had ik een echt thaïs restaurantje gevonden dat we graag eens willen proberen. We zitten er net als er voor het eerst tijdens ons verblijf een tropische bui losbarst. Niet normaal! Gelukkig zitten we overdekt, al stroomt het water langs verschillende kanten toch wel binnen. Je zou denken dat ze er hier beter op voorzien zouden zijn. Maar ze geven er eigenlijk weinig om en ook de vele kraampjes die we net gepasseerd zijn hangen gewoon een plastiekje ter bescherming. No stress in Bangkok 🙂 Achteraf merk ik dat ons restaurantje ook op trip advisor staat. Dat merk je aan de vele westerse mensen die er zitten. We moeten ineens terug opletten wat we zeggen 😆 Vóór Khao San Road waren we nog geen toeristen tegen gekomen eigenlijk... het is er wel echt gezellig en heel lekker! Als we afgerekend hebben, is het gestopt met regenen en lopen we terug over de Khao San Road.
Het is inmiddels veel later en de feestjes zijn al goed op gang. We moeten Bruce in Kris zijn nek zetten want voor die jongen is het allemaal zeer indrukwekkend. Lucas blijkt ook een interessante prooi te zijn. Een grote, blonde gast met de juiste leeftijd om te gaan feesten, ik wil niet weten wat hij in die straat allemaal voorgesteld heeft gekregen 😳wij lijken al wat te oud geworden te zijn, want hij vond dit allemaal dik ok en zou graag nog eens terug komen 😂 We nemen de tuktuk weer naar ons appartement. Wat een belevenis! We razen tegen 70 per uur tussen het verkeer door, op een natte baan, met 5 in dat bakske, zonder gordel... ik doe het zowat in mijn broek maar de jongens vinden het geweldig! De Thai zijn geen agressieve chauffeurs maar toch moet ik even denken aan de goede reisbijstandsverzekering die we gelukkig hebben 😅 De volgende dag bezoeken we de grote MBK mall bekend om zijn electronica. We hebben namelijk een 2de computer nodig voor onze studenten. Want zo aan het begin van onze wereldreis, moeten zij nu ook echt starten met studeren, spannend! Na heel wat onderhandelen vinden we een fijn exemplaartje en wordt het schermpje van mijn smartphone voor een prikje hersteld. Iedereen blij.
We hebben nood aan rust en strand. Het klinkt waarschijnlijk bijzonder belachelijk, maar reizen van stad naar stad is bijzonder druk! Ook voor Bruce en Senne zijn de steden minder interessant. Hoewel we hier in Bangkok toch wel wat beleefd hebben. Bruce zal bijvoorbeeld nooit vergeten wat een tuktuk is, hij vond dat echt geweldig! We willen dus graag naar de eilanden in het zuiden. Het is echter slechter weer in Thailand dan we verwacht hadden, we zitten immers aan het einde van het regenseizoen. We hadden gehoopt hier al door te zijn. Maar ze geven echter nog lang slecht weer, dus we nemen dan toch maar de zéééééér moeilijke beslissing om Thailand vroegtijdig te verlaten. Want wij Belgen, hebben nog geen zin in regen 😊 Maar Thailand verlaten zonder Thaise massage? Dat is zoals op wereldreis gaan zonder Kris. Onmogelijk!! Dus we gaan ervoor en boeken een massage voor het gezin. Eerst een half uur de voeten en dan een half uur nek, schouders en rug. Voeten in Thailand, die komen tot aan de knieën, heerlijk genieten dus in die fauteuil. Dan worden we verplaatst naar een bank. In mijn herinnering, de martelbank! Ik heb echt een half uur afgezien. Bij de laatste beweging kon ik mij niet meer inhouden en heb ik het uitgeschreeuwd van de pijn. Tot grote schaamte van Senne, die naast mij lag. Ik zat nadien wel los, moet ik zeggen, het was zeer efficient! Onze eerste indruk van Thailand was geweldig. Bangkok is echt zeer citytrip waardig. Ik hou van de Thai in Bangkok. Jammer dat we het land niet verder kunnen ontdekken. Ook Vietnam en Cambodja passen nu niet meer in onze planning. Maar we zetten ons erover, nog genoeg landen om te ontdekken, wij willen naar de zon!!😎😎
Ps: Senne vindt het belangrijk dat we in elke stad ook even de McDo testen😜
