Busy Bali

Bali. Het stond niet direct op ons lijstje. Maar ja, Java ook niet. Als het niet zo zou geregend hebben in Thailand, waren we waarschijnlijk niet in Indonesia terecht gekomen. We hebben nog 12 dagen voor ons visum hier verstrijkt, dus we nemen het vliegtuig naar Denpasar om ook daar even op verkenning te gaan. We weten eigenlijk nog niet goed waar we naartoe willen, dus boeken we voor een paar dagen een hotel niet heel ver van de luchthaven en komen zo terecht in Nusa Dua. Een best wel luxueuse badplaats, met een mooi, groot strand en vele gigantische hotels. Als we van de luchthaven naar het hotel rijden, lijkt dit eiland op het eerste zicht, in geen enkel opzicht op Java. Ze liggen nochtans niet zo ver van elkaar. Men spreekt hier al beter Engels, de gebouwen zijn groter en moderner, het is properder, heeft mooi aangelegde, brede straten en we ontdekken ook weer terug de aanwezigheid van vele fastfoodketens. Bali is duidelijk meer gericht op toeristen 😊. Ons hotel heeft een heerlijk groot zwembad. Het is een echt familie hotel en door vakantie in Engeland zijn er ook heel wat kinderen aanwezig. We genieten van relaxen, volleybal en basketbal in het water en bekijken wat we hier op Bali nog verder willen doen. We gaan natuurlijk ook eens een kijkje nemen op het strand. We nemen de coole shuttlebus van het hotel en rijden er wel de volle 2 minuten naartoe. Hoe decadent is dat 😂

Ik wil graag naar Nusa Lembongan, Senne en Bruce willen naar een waterpretpark, Lucas denkt vanuit Ubud alles best te bezoeken en Kris wilt gewoon ergens zijn en blijven 😆. We vinden een leuk huis in Ubud en trekken naar daar. Het is er echt geweldig! Mooie kamers met airco, een buiten keuken en ons eigen zwembad, heerlijk! Het enige nadeel is, blijkt achteraf, dat er een varkenskwekerij achter ons is. Af en toe komt er een speciaal geurtje voorbij en 's nachts wordt er precies al eens eentje geslacht 😳. Maar ook dat went. (Klik hier als je benieuwd bent naar waar we verbleven) We huren weer 2 scooters en 's morgens studeren we om dan in de namiddag een uitstapje te doen of gewoon te relaxen aan het zwembad.

Onze eerste uitstap wordt natuurlijk het waterpretpark. Bruce kijkt hier al sinds ons vertrek naar uit. Wat zeg ik, al maanden voor ons vertrek 😅. Waterbom Bali staat op nr 1 in Azië. We moeten daarvoor terug naar het zuiden, naar Kuta. Met de scooters is dat wat ver dus we nemen een Grab. We vertrekken al vroeg, geen studiewerk vandaag. Zoals in de rit naar hier, staan we ook weer in de rit terug constant in file. De afstanden lijken hier allemaal niet ver, maar je bent altijd zooo lang onderweg omdat je voortdurend overal in file staat. En het is dan nog laagseizoen🤔. Dat vind ik wel een beetje vervelend want daardoor doen we minder uitstappen dan we gepland hadden. Ubud lijkt ineens ver van alles. De grote brug echter waar we elke keer over moeten is wel heel knap. Deze stond nooit in file 😉 Maar bon, we geraken in Waterbom Bali en dat was de rit meer dan waard! Wat een geweldig cool, mooi en verzorgd park. Echt de moeite om te doen. Ik overwin al mijn angsten en doe ze allemaal mee! Zelfs eentje waar ik word afgeschoten en door een looping ga. Crazy! Onze jongens worden zot. Er is bijna geen volk en we moeten nergens aanschuiven. Ook Bruce durft de meest coole glijbanen aan. Dit is genieten! Opmerkelijk zijn ook de sympathieke werknemers daar. Die zijn zo super vriendelijk en enthousiast. Niemand lijkt er tegen zijn zin te werken, zeer aangenaam. Ik drink op het einde met Kris nog een cocktail en maak dan de fout om er nog eentje te doen om "af te sluiten". De jongens kiezen een gigantische band om samen in te gaan. We draaien en draaien en draaien....in het donker en ik weet niet meer waar men hoofd staat. Uit ervaring weet ik dat dit niet snel over gaat. Ik zie dus de rit naar huis nog niet direct zitten. We eten dan nog maar eerst iets in een Wahrung aan de overkant. Allé ja, de rest eet terwijl ik probeer om mijn hoofd gewoon recht te houden. Na een tijdje betert het en kunnen we weer beginnen aan de drukke weg terug. Ondanks het feit dat mijn hersenen niet meer goed hun plaats vonden, was het echt een super fijne dag! To be continued.....