We nemen afscheid van Willow, Narla en ons gezellige flodderhuis. Gepakt en gezakt rijden we nu richting Melbourne. Het doel is om er Senne zijn verjaardag te vieren.

We vinden een geweldige gratis camping in Yarra ranges National Park. Eentje met een riviertje. Senne probeert nog eens om er een visje te vangen. Ik vul ondertussen onze douche. Ik word afgeleid door de vislijn en voor ik het weet schiet mijn bidon weg, mee met de stroom. Weg douche 🥴.

Na een plagerijtje van Senne naar Bruce, kruipt Bruce op de achterbank van de auto. Kris kruipt erbij om hem te troosten. Na 2 minuutjes zet Kris Bruce in slow motion uit de auto en komt er zelf ook op een speciale manier uit. Er zit een meeeega vieze, dikke, harige spin aan het portier 😱. Onze 2 grote, stoere zonen, zijn ineens verdwenen. Ze gaan wel vechten met beren in Canada, maar een spin uit de auto halen....nee, dat zit er niet in precies. Kris doet het met een stokje en de spin vlucht onder de auto....

Althans, dat dachten we. Twee weken later komt de spin weer vrolijk uit de koffer gekropen. Ik heb me toch een paar keer afgevraagd wat er zou gebeurd zijn moest die spin tijdens het rijden ineens tevoorschijn zijn gekomen...

Geen douche meer? Dan maar de rivier in. Er is niemand en in hun blootje duiken de mannen erin. Die foto's laat ik even achterwege 🙃. Weer een nieuwe ervaring. Veel beter dan een douchke!

We rijden verder door een adembenemend mooie omgeving en komen aan de volgende camping in dit National Park. We zetten de tent op en hierop zit de volgende spin 🙄. Het is niet dezelfde want ze heeft een andere kleur. Afschuwelijk! 15 jaar geleden zijn wij gedurende een heel jaar geen enkele spin tegen gekomen en nu ineens 2 op nog geen 24 uur. Ik gruwel ervan. Ze klemt zich goed vast aan de tent en laat zich niet zomaar wegjagen. Kris begint het leuk te vinden en daagt ze uit. Ze valt toch aan met haar 2 voorste poten. Best nog wel indrukwekkend om te zien, vanop afstand dan 😜. En dan gaat ze ervan door, naar de volgende tent, want ja, beestjes doden, dat doen wij nu eenmaal niet.

Ook hier is een rivier. We zitten vrij hoog in het national park en de rivier loopt helemaal tot beneden. Kinderen komen hier naartoe om met een band of SUP te vertrekken en papa of mama haalt hen beneden dan weer op. Ziet er geweldig uit! Wij hebben jammer genoeg geen band en spelen gewoon in de rivier. Het is weer lekker fris bergwater en ik voel me een beetje een viking. Gelukkig waren we lid bij de ijsberen in Boom en is dit dus een makkie voor ons 😊. Wat een heerlijk momentje...

Lekker fris gewassen, na ook weer een ochtendduikje, zetten we de tocht verder naar Melbourne. Het is een grote stad en niet evident om door te rijden met de auto. Ons hotel ligt midden in Melbourne en we komen net op tijd aan voor de verjaardag van Senne...

Melbourne is echt een geweldige stad. We gaan shoppen, eten een 3 uurtje in het pannekoekenhuisje en ook Senne wilt graag bowlen voor zijn verjaardag. Nadien gaan we eens lekker uiteten. Wat een bruisende stad. Hier is ongelofelijk veel sfeer. Voor ieder wat wils met overal muziek. Vooral de bars op het water zien er super uit. Deze zijn helaas kinderen niet toegelaten na 20u. Ook eens leuk voor de ouderen natuurlijk....

De volgende dag doen we een boottochtje om de stad eens op een andere manier te zien. Zeer gezellig.

' s Avonds staan we in het hotel nog in de lift met Dino Pizmic. Hij speelt de volgende dag tegen Djokovic op de Australian Open. Zeer relaxte, lieve gast trouwens...

De stad ademt Australian Open natuurlijk op deze moment. Overal reclame, Aperol spritz (hoofdsponsor), petjes, allemaal dezelfde auto's met AO erop die rondrijden met de tennissterren. De beste tickets zijn natuurlijk al uitverkocht, maar een dame op de tram vertelt ons dat je nog groundtickets kan kopen. Met die tickets kan je op het domein binnen en elke match, waar nog plaats is, gaan kijken.

De tram is hier trouwens overal gratis. Dat zouden ze echt in meer grote steden moeten doen. Wat een geweldig systeem.

De dame had gelijk en de volgende dag lopen we nog eerst even in "hozer lane", het bekende graffiti straatje van Melbourne. Best cool maar zonder gids zegt het niet veel. Je zou er eigenlijk een bar moeten doen en tapa's eten maar wij lopen door naar the Australian Open. Ik heb daar nooit bij stilgestaan, je ziet immers altijd maar 1 match op TV, maar dit is echt een gigantisch evenement eigenlijk. Het geeft een beetje een festival gevoel. Op de grasvelden tussen de terreinen door staan overal kraampjes, men speelt muziek en er staan ook grote schermen voor als je niet in de tribune kan zitten. Het is mooi weer en de sfeer is ontzettend leuk. We zijn nog maar de eerste dag dus we geraken op zowat elke match binnen. We kijken eerst een vrouwenmatch en blijven dan zitten voor een mannenmatch mét een Australiër. Ambiance gegarandeerd uiteraard. We leren heel wat Australische aanmoedigingsliedjes en het wordt een zeer spannende match. We zien 3,5 u af in het zonnetje 😎. We kunnen helaas niet voor de match van Djokovic blijven want we moeten vandaag nog Melbourne uitrijden. Door de Australian Open zijn de prijzen van de hotels onbetaalbaar geworden en konden we dus niet meer bijboeken. Maar het was alweer een ontzettend leuke ervaring!