The Great Tree Top
Voor het donker komen we aan op onze camping midden in het bos. Gigantische kangoeroes hoppen ons voorbij. Zo groot hadden we ze nog niet gezien. Het blijft een ongelofelijk grappig beest. We maken onze lekkere worstjes klaar en praten nog wat na aan een gezellig kampvuurtje. Lucas is ondertussen master in het vinden van hout en het aansteken van het vuur 😊.
' s Nachts is er veel wind en voor het eerst zijn Kris en ik er niet helemaal gerust in. Er zijn veel bomen en we voelen ons best kwetsbaar. Maar we overleven het en met kleine oogjes trekken we weer verder. Ik ben ondertussen ook kampioen in het inladen van de auto. Mijn tetris spel gaar sneller en sneller ;-).
15 jaar geleden deden we met ons tweetjes een Treetop Walk in het westen. Ik was daarvan onder de indruk en wil dit graag ook met de jongens doen. Senne vindt het tijdverspilling maar ik zet voor 1 keer toch mijn willetje door. Hier in de buurt is er namelijk ook eentje. We moeten er zelfs niet veel voor om rijden. Hij is niet zo groot als in het westen maar toch ook wel de moeite. Deze Treetop Walk is een regenwoudwandeling van een uur, in totaal ongeveer twee kilometer lang, en beschikt over een 600 meter lange en 47 meter hoge loopbrug met stalen structuren. Het waggelt een beetje als je erover loopt. En juist Senne is er niet helemaal gerust in. Hij die het allemaal maar niets vond, lijkt het toch best spannend te vinden. Al zullen we hem dat niet direct horen zeggen😉. We wandelen eerst een stuk in de prachtige jungle zelf om er daarna bijna bovenop te lopen. Ik vind het nog steeds een geweldig gevoel en echt de moeite waard. Het zicht is fantastisch. Jammer genoeg moest je voor het ziplinen op voorhand reserveren en is het ook volzet. Dat heb je natuurlijk als je van dag tot dag leeft 😆. Maar momenteel geraken we niet verder dan dat. We steken echt enorm veel tijd in uitzoeken waar we naartoe gaan, waar we moeten slapen, wat we gaan eten, les geven,.... Het studeren en de examens maken het ons moeilijk. Studeren is namelijk zeer moeilijk op een camping. We hebben ook 2 kamers met bureau nodig om de examens te mogen doen. En als je in Australië niet kan kamperen of een heerlijke workaway familie vindt, dan wordt het echt heel duur. Dus wij zoeken en zoeken en zoeken en beseffen dat we nog meer op ons scherm kijken dan thuis. Het geeft ook een bepaalde druk waar we eigenlijk graag vanaf willen. Het is dus een zeer chaotische periode en we leven van dag tot dag en hebben eigenlijk niet echt een plan. Vandaar ook dat ik wat achterliep met mijn verhalen. Geen tijd😊.
Desalnietemin blijven we tussendoor wel genieten van de wondere natuur van Australië en geeft deze ons toch nog de nodige rust. Zo rijden we door naar The Great Ocean Road. Wij vinken niet graag een lijstje af, maar dit is toch echt iets dat je gezien moet hebben. We hebben uiteindelijk beslist om niet meer door te rijden naar Adelaide omdat het moeilijk zal zijn om onze auto daar te verkopen. We rijden dus eerst door naar het einde van The Great Ocean Road om zo de hele tocht naar het begin te doen. We vinden daar 1 gratis camping. Het is al laat en we duiken meteen ons nestje in. ' s Nachts lijkt het echter alsof we op de middenberm van een autostrade liggen. De gigantische trucks razen ons voorbij. Weer een kort nachtje dus. Gelukkig is er een super leuke swimming hole om onze walletjes weg te spoelen. Er is zelfs een wipplank. Het duurt even voor we erin springen want Senne is er zeker van dat er krokodillen zitten. En hij kan zeer overtuigend zijn. Het ziet er dan ook zo donker uit. Maar een krokodil op een wipplank hebben we nog niet gezien en dat stelt ons gerust.
En dan rijden we de prachtige Great Ocean Road op. We hebben veel geluk met het weer. Het is heel warm wel, maar de lucht is ontzettend helder. Dat maakt het allemaal nog veel mooier. Ook de jongens vinden het adembenemend. En daar is al iets voor nodig 😉.
Ook het laatste stuk van de Great Ocean Road is de moeite. Je stopt niet meer voor die mooie rotsformaties, maar je rijdt bovenop de kliffen. Beetje spannend zelfs. Dat zijn van die wegen waar ze in de films op racen en dan uit de bocht gaan, de dieperik in....
Hier vinden we geen gratis campings meer en we boeken een Big4 camping in Anglesea. Dit is een dorpje waar een Australische serie werd opgenomen en Lucas wilt er graag eens gaan kijken. Big4 is een bekende groep in Australië. De campings zijn volledig uitgerust met alles erop en eraan. Het nadeel is dat je netjes naast elkaar "geparkeerd" staat. Dat vinden we eigenlijk maar niets. Maar hier valt het mee en de camping blijkt fantastisch voor Bruce. Er zijn ongelofelijk veel speelmogelijkheden voor hem en hij maakt er zelfs vriendjes. Hij is dolgelukkig! We beseffen dat reizen met 2 grote broers toch niet zo evident is voor hem. Hij mist echt wel zijn vriendjes 😥.
En ondertussen weten wij niet goed wat te doen. We vinden eigenlijk geen betaalbare airbnb en de examens wiskunde komen eraan!!! Er is ook niet zoveel tijd meer om te studeren. We voelen de druk… . Blijven we in Australië of niet, rijden we dan nog naar het westen, moeten we de auto al verkopen, doen we een workaway, waar gaan we dan naartoe....een hoop vragen. De auto hadden we half januari al te koop gezet aan een hoog bedrag waarop we geen reactie kregen. We laten de prijs zakken en adverteren via een ander kanaal. Er komt vrij snel reactie op. De koper zit wel in Sydney. Dat vinden wij niet zo'n probleem, als hij wilt wachten tot we daar zijn. En dat komt ook hem goed uit.
Op die moment komt er ook bevestiging van 2 workaways waar we graag naartoe wilden. Omdat we daarvoor een auto nodig hebben en een heel eind terug moeten rijden, besluiten we om dat niet te doen. We willen immers de deal niet mislopen aangezien we een goede prijs krijgen voor de auto. Er komt de dagen nadien nog veel interesse voor de auto, en dus heb ik tot op de dag van vandaag nog steeds spijt van die beslissing. Eén van de leukste ervaringen vonden we toch de van Wijcks, dus ik keek al uit naar een nieuw gezin.
We zoeken dus koortsachtig verder naar een huisje waar de jongens nog kunnen studeren en hun examens doen. We onderhandelen via Airbnb maar komen niet op het bedrag dat we gehoopt hadden. Uiteindelijk geraken ook die huisjes verhuurd omdat we te traag beslissen en moeten we nemen wat overblijft. We trekken naar Wonthaggi. Indien mogelijk nog erger dan Holt ;-). Een gigantisch saai dorp, super slecht weer, een strand waar niets te beleven valt en op de koop toe is het huis ook in slechte staat. Niet airbnb waardig! De badkamer is echt vervallen en lijkt gemaakt te zijn voor dwergen. De bedden zakken bijna in en we vinden veel schimmel. Hier betalen we dan best veel voor. Maar bon, zoals steeds trekken we onze plan en maken er toch nog iets gezellig van. We studeren heel veel en tussendoor kijken we gewoon alle matchen van the Australian open. We worden helemaal tennis verslaafd. De examens verlopen uiteindelijk ook niet schitterend. Wiskunde van 2 jaar krijg je immers niet geleerd op 2 weken. Senne haalt toch nog een 54, maar Lucas die veel te weinig tijd krijgt om het examen in te vullen, kan heel wat niet invullen en haalt jammer genoeg 48. Met een chromebook gaat alles niet zo vlot als je zou willen. Ze zouden wat meer tijd moeten geven dan bij het examen ter plaatse in Brussel. Bij de examencommissie wordt er helaas niet gedelibereerd, dus hij moet het examen opnieuw doen. Dat is wel een enorme teleurstelling. Ook de buis zelf krijgt hij moeilijk verwerkt en denkt aan opgeven…. . (De resultaten van hun examen wiskunde vind je ook in “De praktijk en resultaten”)
Het examen is gedaan om 22 u en we willen zo graag weg uit dit dorp en rare huis dat we nog vertrekken en de hele nacht doorrijden naar Sydney. We luisteren onderweg eens live naar Joe fm en Kris stuurt hen een berichtje. Carl leest het meteen voor op de radio en maakt reclame voor onze website. We zien een uur later meteen een extreme boost van views op onze website. Dat moeten we zeker nog eens doen! Bedankt Carl!
De koper is van zijn woord en de volgende dag wordt onze auto gekeurd en geïnspecteerd en gaat de deal door. Het is Australia day dus ook nu weer kunnen we genieten van een prachtig vuurwerk, maar vooral ook van indrukwekkende projecties op the Opera House. Hier merk je ook weer hoeveel aandacht er aan de Aboriginals wordt gegeven. Geen water om te sporten in de buurt dus de jongens gaan deze keer voor tennis. Na al dat zien van prachtige tennis kunnen ze dit op hun eigen kunnen toepassen :-).
En dan verlaten we Australië…. Véél te vroeg naar mijn zin. Ik heb het idee dat de jongens het niet gezien hebben zoals wij dat deden 15 jaar geleden. In Australië moet je echt kunnen rondtrekken vind ik zelf. Het studeren heeft ons daarin heel wat beperkt. Maar we hebben toch ontzettend knappe dingen gezien en heel wat beleefd. Zeker de van Wijks zorgden ook voor een onvergetelijke Australië ervaring. We komen dus zeker nog eens terug. Ik blijf een hele grote fan van dit prachtige land. (Alle informatie over Australië vind je ook terug in “De reisroute - Australië”)