Repositioning
Met spijt in het hart wordt het tijd dat we Mexico verlaten. Het wordt hier wel heel erg zwoel, dus dat is een troost 🥵.
We nemen een vlucht vanuit Tulum. De luchthaven hier is 3 dagen open 😳. De hele weg ernaartoe is ook gloednieuw. Best zot! Het is zo nieuw dat er nog niets te beleven valt. Juist 1 winkeltje waar je wat drinken, broodjes of snoepjes kan kopen. Er staat wel heel wat shopruimte klaar. Als we nog eens terugkomen, zullen we het niet meer herkennen. Het belooft een zeer mooie luchthaven te worden, net als Tulum zelf 😍.
Elk personeelslid lijkt ook gloednieuw. Allemaal zeer jong en alert. Kris trekt de aandacht met zijn Mexicaans souvenir. Een "koetas". Hij wordt uit de rij gehaald en tot op zijn onderbroek gecontroleerd. Hij mag gelukkig mee het vliegtuig op.
We vliegen weer terug naar Orlando. Daar zal een boot op ons wachten om ons weer naar Europa te brengen. We hebben nog een paar dagen in Orlando.
We zijn onze kleren ondertussen meer dan beu en ze zijn ondertussen ook serieus versleten. Behalve mijn sportkledij, die blijft precies nog zeer nieuw 😬. Waar beter shoppen dan in Orlando? We kunnen wel wat deftigere dingen gebruiken voor op de cruise en trekken naar het Maasmechelen village van Orlando. Heerlijk shoppen daar! Mooie omgeving met gigantische kortingen. We slaan er onze slag waardoor jullie misschien eens wat andere kleurtjes op de foto's te zien krijgen. We werden zelfs onszelf al een beetje beu😅.
Nadien eten we in de grootste McDo. Ik had er meer van verwacht, maar bon, hij is wel zeer groot. Zo groot zelfs dat Senne er zijn gloednieuwe trui, die hij absoluut al wou meenemen, vergeet 😖😖😱.
Uit ons vorig verblijf in Orlando leerden we dat we in deze periode beter geen pretpark doen. Het kost ons wat moeite maar we blijven verstandig en doen dat dus niet. We gaan wel eens kijken bij Disney Springs. Hier vind je heel wat winkels, bars en restaurants alsook het clubhuis van Mickey Mouse 😍. Zelfs zonder attracties is het hier al super druk. We eten hier iets aan het mooie meer en lopen over de koppen weer terug.
De laatste dag gaan we naar Orlando Downtown. We zijn aangenaam verrast. Een zeer leuke stad met een mooie mix van nieuwe en oude gebouwen en heel wat danscafés. We eten er heerlijk Mexicaans en gaan dan kijken naar een match van de Orlando Polar bears, ijshockey. Een typisch Amerikaanse match met popcorn, hotdogs en bier 😊. Moeten we toch ook eens gedaan hebben. Het is een gigantisch stadion, niet helemaal uitverkocht, maar toch goed gevuld. Het gigantische scherm (de jumbotron screen) boven het veld is impressionant. De muziek staat hard en de sfeer is top! Het wordt plots heel donker en door de rook komen de polar bears het veld op. Het stadion gaat uit zijn dak! Na heel wat ere rondjes maken beide ploegen een mooie rij en komen er een hoop kindjes opgelopen om het volkslied te zingen. Het hele stadion zingt uit volle borst mee. Petjes af, hand op de borst. Dat doen ze goed die Amerikanen. Van kleins af aan drillen, dat zouden ze bij ons ook moeten doen. Zo groei je op met een zekere trots voor je land.
En wat we gelezen hebben, dat klopt. Mensen komen hier niet alleen voor het coole hockeyspel, maar zéker ook voor de vechtpartijen die regelmatig uitbreken op het veld. Ambiance gegarandeerd! De scheidsrechters hebben hun handen vol met het uit elkaar houden van de spelers. Het hele stadion begint dan te roepen en te zingen. Nog harder zelfs als ze scoren. En wij doen dan vrolijk de Polar Bear move mee. Hilarisch! Tijdens de pauze speelt men dansmuziek en vertoont de jumbotron screen voortdurend beelden uit het publiek. Heel wat Amerikanen vinden daar hun 10 secs of fame en gaan voluit als ze zichzelf in beeld zien. Dat is echtgrappig. We winnen gelukkig en iedereen gaat tevreden naar huis of misschien nog wel het stad in....
En dan is het tijd om weer naar Europa te gaan. Met het vliegtuig weer terug, vinden we nogal drastisch en we vinden zoiets als “repositioning cruise”. Hoe dat exact werkt, kan je lezen op onze website, maar het komt erop neer dat we voor hetzelfde bedrag als een vlucht de oceaan oversteken maar dan met 12 dagen slaapplaats, eten en drinken erbij. De reviews zijn zeer verdeeld. . Maar met het idee dat we gewoon in Europa willen geraken en de service niet zo belangrijk is, besluiten we om het erop te wagen en het avontuur aan te gaan. We moeten dan wel al in april vertrekken. We hadden graag langer in Zuid-Amerika gebleven en hebben wat schrik om weer naar Europa te gaan, maar ook de vluchten worden veel duurder vanaf mei, dus we gaan er gewoon voor.
En wat een succes! Als we aan boord gaan is het schitterend weer. De bar gaat open en de entertainers geven volle gas op het podium. Heel wat cruisers zetten zich al op de dansvloer. Hier kan je feesten, dag en nacht.
We worden elke dag verwend met heerlijke buffeten en kunnen zowat de hele dag door eten en drinken 😱.
Onze kajuit heeft een heerlijk balkon en vind ik best groot. De jongens studeren, gamen, voetballen, basketten, spelen schaak, fitnessen en geilen op de glijbanen en klimmuur die op de volle oceaan niet open gaan. Wij genieten ervan om eens met 2 te relaxen, ze kunnen immers niet ver weg. We eten en drinken, genieten van het uitzicht, wagen eens een gokje of gaan naar een optreden. We fitnessen ook om alles in balans te houden 😅. We begrijpen de slechte reviews niet. Het personeel is extreem sympathiek, het eten zeer uitgebreid en lekker, alles is proper en de sfeer is top. Wij kunnen het eigenlijk alleen maar aanraden.
We doen 2 stops. Dat was toch zo gepland. Maar omdat onderweg 1 motor uitvalt en deze niet snel hersteld geraakt, verliezen we tijd en moeten we Gibraltar overslaan. Wij vinden dat niet zo erg. Met 4000 man de boot aflopen en in alle toeristenvals trappen, dat is dan weer niet ons ding. Zo'n repositioning cruise is ons dus op het lijf geschreven. Het is ook best cool om weer land te zien en door de straat van Gibraltar te varen. Afrika lijkt ineens wel heel dichtbij! We zien ook de rots van Gibraltar vanop een afstand. De glijbanen zijn ondertussen ook open en vooral Senne en Bruce verslijten er hun zwembroek. En ik vind het eigenlijk ook wel leuk 🤭. Ze proberen ook de klimmuur en we genieten nog van de laatste dagen heerlijk zonnetje met cocktails en muziek. Bij Alicante stoppen we wel even en Kris en Lucas gaan toch even op verkenning omdat je meteen de stad in komt en geen taxi of dergelijke nodig hebt. Bruce, Senne en ik blijven op de boot en genieten van de glijbanen die nu alleen voor ons zijn.
De cruise bracht ons rust. Het feit dat je er niets kan doen en dus ook niet moet nadenken of opzoeken over wat je zeker niet mag missen, heeft ons deugd gedaan. Ook de tijd die ik er met Kris eens samen had, was heerlijk! Bijna 2 weken op volle zee, zonder ook maar een andere boot te zien, was heel speciaal en een bijzondere ervaring. We hebben er echt van genoten….. ! Wij doen het zeker nog eens in de toekomst!
