Mexican blue skies
Mexico, Mexiiiiiico!" Het beroemde liedje van de "Zangeres Zonder Naam” komt spontaan in je op als je op het vliegtuig stapt. Dit vind ik super spannend. We kennen echt niets van Mexico en het is alweer een groot mysterie waar we naartoe moeten. We zouden hier wat langer willen blijven om onze zaken even op orde te zetten. Door het vele reizen lopen we wat achter met ons papierwerk. We zijn immers niet volledig ontkoppeld met België en een aantal zaken dringen zich nu op. We boeken bijna een huisje in de buurt van Mérida. Maar dan krijg ik toch wat schrik dat het niet de ideale plek is om langer te verblijven. Er moet wat gewerkt en gestudeerd worden, maar ook ontspanning blijft uiteraard zeer belangrijk. En aangezien tempels bezoeken voor Senne hoort bij studeren, is dat dus geen ideale ontspanning 😉.
Ik zoek toch nog maar wat verder en we besluiten om Tulum een kans te geven. De meningen hierover zijn zeer verdeeld. Bohemian chique, you love it or you hate it! Wij gaan voor de love ☺️. We vinden een mooi appartement in Tulum Pueblo. Omdat we dit allemaal zeer last minute geregeld hebben, stappen we van het vliegtuig in Cancun zonder verder plan. We checken even de prijzen van een huurwagen en besluiten dat dit waarschijnlijk de beste optie is. De verkoper laat ons met een busje naar Europcar brengen waar we een totaal ander verhaal krijgen. Ze proberen ons weer maar eens volledig in 't zak te zetten 🫣. Maar... we hebben bijgeleerd en Kris vecht terug. Ik zie ondertussen wat mensen teleurgesteld afdruipen en nog een aantal andere vechters. Lelijke praktijken hier bij Europcar. Kris wint 🥰 en even later rijden we trots met een kleine jeep Cancun uit.
Het appartement wordt verhuurd door een bureau en via airbnb krijgen we de check-in instructies door. We komen in een vreemde straat waar we de auto voor de deur kunnen parkeren. Het is 23u en boven ons staan op het balkon enkele dronken twintigers. Er ligt een klein, troebel zwembad voor onze achterdeur, dat we moeten delen met de andere appartementen. Het appartement lijkt niet helemaal zoals op de foto's en het is niet echt proper. De bedden zijn echter wel opgedekt. We hebben ondertussen geleerd om niet direct uit te gaan van de eerste indruk en we acteren dus allen zeer vrolijk 😂. Ik zie het echter stiekem niet zitten om hier een maand te blijven.
Dat we een verkeerde keuze hebben gemaakt, ok, maar het mag wel proper zijn, toch? Dus Kris stuurt meteen toch maar een bericht met onze zorgen. De jongens moeten hier immers ook studeren en hun examens afleggen en ik zie hier geen bureau en ook de WiFi doet het niet 😬.
Voor we in bed kruipen checken we gelukkig nog even de berichten want we hebben al antwoord. We zijn in het verkeerde appartement én ook een dag te vroeg. Dat zij ons de instructies van een verkeerd appartement hebben doorgegeven, daar wordt over gezwegen, maar dat we te vroeg zijn, dat mogen we horen. Met al dat boeken hebben we ons inderdaad vergist en we moeten onmiddellijk vertrekken want het appartement is nog verhuurd. Dat verklaart meteen waarom het nog niet werd gepoetst. Al zijn de bedden dus wel opgemaakt en staat er geen bagage meer. Stel je voor dat die mensen ineens binnen gekomen waren als wij daar rustig lagen te slapen 😱. Een echt De Coster verhaal toch wel! Maar bon, het is 23u45 en wij staan op straat. In Mexico. Wat een geluk dat we hier zelf een auto hebben. Alle rugzakken dan maar weer terug erin en we vinden vrij snel een hotel dichtbij, Kulum Tulum, heel mooi trouwens, waar we nog mogen inchecken. De nachtconcierge spreekt enkel Spaans en met de paar woorden die ik ken en veel gebaren, geraken we dan toch in een heerlijk bed waar we de hele nacht mogen blijven liggen...
Excuses krijgen we niet, want hun fout wordt compleet genegeerd, maar we worden er wel van verzekerd dat het juiste appartement, met al onze wensen en verwachtingen, helemaal klaar zal zijn voor ons vanaf 16 u. We trekken er dus eerst nog op uit naar het strand. El Paraiso. Prachtig! Blauw water, wit zand, beachbars, lekkere cocktails en heerlijk eten. Je moet hier wel inkom betalen. Dat vinden we iets minder leuk. Goed voor 1 dag maar we moeten dus wel op zoek naar een gratis strand. We laten het echter niet aan ons hartje komen en genieten van een luilekker dagje.
En dan kunnen we naar ons appartement. Ze hebben niet gelogen. Het is geweldig! Gelegen in een condominium met heel veel groen, een gigantisch zwembad, een groot terras en heerlijke bedden. Ook de bureaus en goede wifi zijn aanwezig, oef. Wat er ook is, is een wasmachine met droogkast. Je verschiet ervan hoe dingen veranderen op reis. Thuis, in België, heb ik een hekel aan de lakens wassen. Zoveel werk altijd. Hier denk ik: "Yes, ik kan de lakens wassen!!!"
We zijn moe van het vele reizen en genieten gewoon van de rust in het appartement. Tussendoor wordt er veel gestudeerd en halen we ons werk weer wat in. De jongens krijgen zelfs kookles van Kris. We ontspannen aan het zwembad en genieten 's avonds van een filmpje samen. De auto moet weer binnen en we huren fietsen om ons te verplaatsen. Dat is een beetje wennen. Het zijn zo de 10de generatie fietsen. Je vraagt je af op welke moment je er juist zal doorzakken 😂.
Na een kleine 2 weken is het dan tijd voor de examens. Nederlands en Engels, schriftelijk en mondeling. Door het uurverschil moeten we midden in de nacht opstaan. Senne start met Nederlands mondeling. Of toch niet. 10 minuutjes op voorhand ontdekt hij ineens dat hij zich vergist heeft. Mentaal is dat even moeilijk om ineens die klik te maken. Het is ook meteen zijn eerste mondeling examen, via teams, midden in de nacht en met iemand dat hij nog nooit gezien of gehoord heeft. Na een tijdje kan hij niet goed antwoorden en hij krijgt een stressaanvalletje. Hij wordt helemaal bleek en duizelig. De leraar zegt dat hij beter stopt en mag verplaatsen naar later op de dag. Zooo jammer, want door de deur hoorden we dat hij super goed bezig was. Zijn Nederlands daarentegen gaat heel goed. We horen die dag niets meer van de leraar Engels, dus dit examen wordt verplaatst naar volgende maand 😮💨. Achteraf zal blijken dat de leraar toch iets van punten had gegeven voor wat hij al gedaan had en samen met zijn uitstekende schriftelijk examen haalt hij net 51%. Hij moet het mondeling dus niet meer doen. Je kan je zijn vreugdekreet al voorstellen... .
Bij Lucas gaan de examens ook zeer vlot en hij haalt goede punten. (Bekijk alle resultaten van onze jongens hier)
Tulum Pueblo vinden wij echt de moeite. Er zijn heel wat gigantische projecten in opbouw, er ligt zelfs een gloednieuwe luchthaven. Wacht dus niet te lang om het eens te bezoeken 😉.
Er zijn vele winkeltjes waar je gewoon kan snuffelen zonder opdringerige verkopers. Tussen de condominiums door vind je nog de gewone straten met kleurrijke huisjes. Hier wonen arme mensen. Maar ze zien er niet ongelukkig uit en zijn zeer vriendelijk. Wij hebben ons in Mexico nooit onveilig gevoeld. Er zijn dan ook heel wat militairen en politie aanwezig. Niet intimiderend, gewoon aanwezig. Je kan hier ook lekker, wat zeg ik, heerlijk eten in alle prijsklasses.
We zijn meteen verliefd op dit land. Vriendelijke mensen, heerlijk eten, een mooie cultuur, een prachtige natuur én niet zo duur. Je merkt dat de mensen soms wel wat Engels kunnen maar zich toch houden aan het Spaans. Dat vind ik geweldig. Laat die toeristen maar wat moeite doen 😉.... . (De volledige beschrijving van het land vind je terug in “Onze reisroute - Mexico”)