Baklava
Merhaba, tesekkürler, seftali, ekmek,.... we hebben al wat Turks geleerd :-) onze jongens kunnen er ook goed mee weg! De metro kent hier geen geheimen meer voor ons. Van Taksim naar Ophane, over de Golden Horn, tot aan Sultanahmet, van Kabatas naar Yildiz en Karaköy,…. We betalen netjes of lopen samen door een poortje, springen erover of eronder als ons kaartje weigert mee te werken, we kunnen het allemaal! We zoeken een kapper voor Bruce en Kris en ze worden serieus in de watten gelegd voor geen geld. Ze krijgen beide een netjes afgewerkte, Turkse coupe 😊 We wandelen verder tot aan het stadion van Besiktas en lopen even binnen in de gigantische fanshop. Jammer genoeg is er net dit weekend geen match.
Karaköy is mijn favoriete wijk. Het ligt in de buurt van de zeer druk bezochte Galatatoren. Een beetje een overroepen toeristische attractie vind ik persoonlijk, but I love it! Zo gezellig met leuke bars en heerlijke patisserie. Wie zei er daar ook weer dat ik de chocolade ging missen? Dat is nog niet gebeurd 😉 Een bezoekje aan de Hagia Sophia is natuurlijk een must. Lucas heeft erover geleerd en voor Senne en Bruce komt dat er dus ook nog aan. We voorzien ons daarom van een lange broek en voor mij een hoofddoek. Ik voel me een beetje moeder Maria. Ik heb meteen ook veel respect voor de moslimvrouwen. Zo irritant vind ik dat doek rond mijn hoofd dat ik me nog nauwelijks kan concentreren op de indrukwekkende moskee. Gelukkig heb ik Lucas bij die me wijst op de pracht van het gebouw en mij een rondleiding geeft zoals een volleerde gids. Zijn leraar geschiedenis heeft zijn taak goed volbracht moet ik zeggen. Er zaten precies wel wat vlooien in het tapijt, alles jeukt als we weer buiten komen ☹
We namen, op vraag van ons Bruceke, ook de Caddesi tram door de Istiklalstraat. Grappig hoe de jeugd er mee komt aan hangen. Na alle metro’s en trams getest te hebben, nemen we ’s avonds eens de ferry. Eens kijken wat de Aziatische kant ons te bieden heeft. We ontdekken dat een ferry een beter alternatief is dan een dure boottocht op de Bosporus. Je ziet even veel maar dan zonder de verplichte foto’s met een papegaai op je schouder of in een Turkse outfit of het bijna verplicht eten van een vers gebakken pannekoek,…. man man, creatief in verkopen zijn die Turken wel! Gewoon een rustige boottocht dus zonder 500 andere toeristen die langs u lopen te wriemelen. En véééééél goedkoper! Dat moeten we onthouden 😊
In Taksim lopen we langs Hafiz Mustafa. Een heel chique etalage vol heerlijke zoeterijen! (is dat zelfs een bestaand woord? Anders nu wel 😉) Er gewoon voorbij lopen met een Senne De Coster erbij? Onmogelijk! Een paar minuutjes later voelen we ons dan ook op en top toerist als we over de Taksimse “meir” lopen met het gekende mooi rode zakje vol baklava van Hafiz Mustafa. Kris kan het niet laten en overweegt om deze keten naar België te brengen 😉 We sluiten Istanbul af met een bezoek aan de Hamam. Heerlijk ontspannen en volledig gereinigd bereiden we onze volgende trip voor....
